จีจะเลือกใคร [#special คนน่ารักของสองแฝด]
Kuanlin x Jihoon
King x Jee , Kim x Jee
Caution 3P, Strawberry Shortcake, Twins
มันก็คงจะเป็นแค่การกินเค้กวันเกิดธรรมดาๆ หากไม่ใช่การฉลองวันเกิดให้กับสองแฝดที่แสนเอาแต่ใจอย่างคิงกับคิม จากการที่ตนยอมใจอ่อนไม่ปฏิเสธการป้อนเค้กแบบที่ทั้งสองคนร้องขอด้วยเหตุผลที่ว่าไม่ชอบทานของหวานแต่ถ้าจีเป็นคนป้อนเค้กคงจะอร่อยขึ้น ตอนนี้จีเลยได้แต่คิดว่าถ้าย้อนเวลาได้ก็ขอทำใจแข็งแล้วปฏิเสธไปให้รู้แล้วรู้รอดเสียดีกว่าต้องมานั่งตัวเปลือยเปล่าให้ทั้งสองแฝดจ้องแบบนี้
"พี่คิง พี่คิม . . . จีอายจะแย่แล้ว"
"อายอะไรคะ พี่สองคนเห็นมาหมดแล้ว"
"ตามใจพวกพี่หน่อยนะครับ วันเกิดทั้งที"
จีเบะปากอย่างช่วยไม่ได้หวังให้ทั้งคิงและคิมเห็นใจแต่ก็คงสู้สายตาของคนที่ตนชอบทั้งสองคนเวลาที่มองมาด้วยความคาดหวังไม่ได้ ถึงจะรู้อยู่แก่ใจว่าทั้งสองคนหาเรื่องรังแกเขาชัดๆแล้วใช้วันเกิดมาอ้างเสียนี่
"นะครับจี..."
"ฮื่ออ...จะทำอะไรก็ทำ"
"งั้นจีป้อนเค้กให้พวกพี่หน่อยสิคะ...แบบที่คิดว่าพี่สองคนจะชอบ"
พอได้ยินดังนั้นจีเม้มปากแน่นเพราะเข้าใจดีว่าทั้งสองคนต้องการแบบไหน ตนเหลือบมองเค้กที่วางอยู่ข้างกายแล้วใช้นิ้วเล็กปาดครีมบนหน้าเค้กมาแตะป้ายบนริมฝีปากอิ่มของตนแล้วนั่งก้มหน้าตัวเกร็งทำเอาทั้งสองคนหัวเราะออกมาเบาๆ ก่อนสองแฝดจะขยับหน้าเข้ามาใกล้แล้วผลัดกันชิมคนละทีสองที
ความเขินที่แล่นขึ้นมาทำเอาจีหลับตาปี๋แล้วรับรู้เพียงแต่ว่าเรียวลิ้นร้อนของใครบางคนกำลังไล้เลียริมฝีปากของเขาทีละน้อย
ปลายลิ้นร้อนค่อยๆสอดรุกล้ำเข้ามาจนซักพักตนได้ยินเสียงท้วงเรียกชื่อของคิงจึงรับรู้ว่าคนที่กำลังป้อนจูบเขาอยู่นั้นเป็นใครกันแน่ แต่เสียงท้วงก็ไม่ได้ทำให้คิงหยุดแต่อย่างใดเมื่อมือหนาประคองใบหน้าเขาให้รับจูบแน่นขึ้นก่อนกวาดต้อนไปทั่วริมฝีปากแล้วดูดปลายลิ้นเล็กรับเอารสชาติของครีมสดหวานๆไปเสียหมดจึงค่อยยอมละออกมาให้จีได้หายใจและให้แฝดอีกคนได้ชิมบ้าง
แต่ไม่ทันได้หายใจริมฝีปากของคิมก็ประกบทาบลงมาแทบจะในทันที ครีมที่หมดไปแล้วในตอนแรกเพราะจูบของคิงถูกแฝดคนน้องป้อนเติมแทนจนรสหวานแทรกซึมในโพรงปากอีกครั้ง
จีดึงเสื้ออีกฝ่ายจนยับยู่ยี่พลางดูดปลายลิ้นหวานๆของอีกคนจนขึ้นเสียงจ๊วบจ๊าบจนความอายในตอนแรกถูกทิ้งไปเสียหมดแต่ตนก็ต้องสะดุ้งในทันทีเมื่อรู้สึกถึงความเย็นที่ถูกป้ายลงบนผิวกาย
"พี่คิงจะทำอะไร!?"
"ที่เราป้อนให้พี่ๆน่ารักจังค่ะ...เดี๋ยวพี่จะสอนให้ว่าที่บอกให้ป้อนจริงๆแล้วต้องทำยังไง"
"พี่คิมห้ามพี่คิงหน่อย. . .อื้อออ"
"พี่ก็อยากห้ามนะครับ แต่ครั้งนี้พี่เห็นด้วยกับมันนี่สิ"
"พอเรื่องแบบนี้เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย ฮื่อออ เย็น..."
จีพยายามหุบเรียวขาเข้าหากันเมื่อสองแฝดเริ่มวุ่นวายกับส่วนล่างของเขา แต่แรงที่จะไว้ใช้ขัดขืนก็แทบจะไม่เหลือเมื่อมืออุ่นขยับลูบไล้ตามผิวกายจนตนรู้สึกอ่อนระทวยไปหมดเสียอย่างนั้น ผิวสีน้ำผึ้งถูกตัดด้วยสีขาวของครีมสดที่ป้ายไปทั่วทั้งแผ่นอกไล่ลงมาท้องน้อยจนถึงส่วนน่าอายสีหวานที่ดูจะถูกคิงและคิมป้ายครีมลงมาเยอะเป็นพิเศษจนต้องขืนตัวบิดเร่าเพราะความเย็นและความอาย ทั้งสองคนค่อยๆไล้เลียครีมที่บรรจงประดับไว้บนกายอีกคนออกเรียกเสียงครางหวานของคนตัวเล็กซึ่งเป็นตัวจุดอารมณ์ของทั้งสองแฝดได้อย่างดี จนไล่มาถึงส่วนล่างที่จีพยายามเลื่อนมือไปบังส่วนล่างจนคิงและคิมยังแปลกใจ
"อายหรอเรา?"
"อืออ ก็จีไม่เคยทำแบบนี้..."
"เดี๋ยวมีเรื่องให้น่าอายกว่านี้อีกค่ะ"
คิงจับเรียวขาน้องแยกออกก่อนจะนำมาพาดไว้บนบ่าตนข้างนึงซึ่งคิมก็ทำเช่นเดียวกันกับเรียวขาอีกข้างของอีกคน คนที่พึงใจกับภาพเบื้องหน้าในตอนนี้ก็คงมีแต่สองแฝดที่เห็นวิวน่ารักๆตรงหน้าชัดเจน ใบหน้าหล่อของทั้งคู่ยังขยับเข้ามาซุกตรงหว่างขาก่อนจะค่อยละเลียดชิมแท่งสีหวานของอีกคนจนครีมที่ถูกป้ายไว้ค่อยๆพร่องลงไปทีละน้อย บางครั้งริมฝีปากสองแฝดบดเบียดจนเกือบจะจูบกันแต่ก็มีท่อนเนื้อร้อนของคนตัวเล็กคั่นอยู่ตรงกลางซึ่งทำเอาจีครางออกมาแทบขาดใจ ยิ่งปรนเปรอมากเท่าไหร่เจ้าของกายก็อายจนไม่รู้จะทำอย่างไรดีจึงได้แต่ยกมือขึ้นมาปิดหน้าที่เริ่มจะกลายเป็นสีแดงคล้ายสตอเบอรี่ที่ถูกประดับอยู่บนเค้ก ถึงตนจะเคยๆกับทั้งสองคนแต่การที่นานๆทีเข้ามาพร้อมกันแบบนี้ตนก็ไม่ไหวเหมือนกัน
"อื้อออ พี่คิง พี่คิมมม อ่าห์"
"ดีใช่มั้ยคะ?"
"อื้ออออ"
"เพราะงั้นเชื่อใจพี่สองคนนะครับ"
ปลายลิ้นทั้งสองตวัดไล้เลียไปตามยาวจนเรียกเสียงครางหวานออกมาได้ไม่ยากเมื่อร่างเล็กถูกปรนเปรอมากกว่าเคยจนส่วนปลายเริ่มมีน้ำหวานปริ่มออกมาอย่างช่วยไม่ได้
"อ๊ะ อ๊ะ อ่าาห์ จีจะถึง...อื้ออ"
"เราอดทนนิดนะคะ"
คิงเอ่ยปลอบก่อนจะเอื้อมไปหยิบสตอเบอรี่สดที่ประดับอยู่บนเค้กแล้วปาดทั้งครีมที่ยังคงติดอยู่บนแท่งเนื้อสีหวานไล่มาจนถึงส่วนปลายที่มีน้ำรักของอีกล่อตาอยู่จนของเหลวสีขุ่นกับครีมผสมปนจนเคลือบไปทั่วทั้งลูก จีที่จ้องมองการกระทำของอีกฝ่ายอยู่ถึงกับทนไม่ไหวเพราะรู้แก่ใจว่าคิงจะทำอย่างไรต่อไป
"อื้ออ พี่คิง. . .ไม่เอา...ห้ามกินนะ"
"น่าอร่อยออกนะคะ"
ไม่ทันขาดคำสตอเบอรี่ลูกนั้นถูกส่งเข้าปากอีกฝ่ายอย่างน่าไม่อายแต่ก็มีแต่จีนั่นหล่ะที่ไม่กล้ามองจนต้องหลับตาปี๋ คิงอมยิ้มก่อนจะขยับริมฝีปากไปทาบกับอวัยวะเดียวกันแล้วป้อนสิ่งที่ทำให้รู้สึกอายนักอายหนาให้เจ้าของได้ชิม คิงดุนเนื้อสตอเบอรี่สดเข้าไปในโพรงปากอีกคนจนรสหวานอมเปรี้ยวถูกส่งเข้าไปในปากส่วนรสคาวนั้นแทบไม่มีเลยจนน่าแปลกใจจนกลายเป็นจูบรสใหม่ที่ตนติดใจไม่น้อยแล้วยอมบดเบียดริมฝีปากกับอีกคนต่ออย่างว่าง่ายจนน้ำสตอเบอรี่หวานๆนั้นไหลมาเปรอะมุมปากจนคิงต้องคอยจูบซับให้อย่างเอ็นดู ขณะที่คิมก็ครอบปากลงกับแท่งสีหวานตรงหน้าเมื่อคิงดูจะไม่สนใจแล้วขยับห่อปากรูดรั้งจนมือเล็กจิกลงบนเบาะโซฟาเสียแน่น
"อื้อออ พี่คิมม....อ่าาห์"
คำเอ่ยท้วงดูจะไม่เป็นผลแถมคิมยังคงดูดท่อนเนื้อเขาแรงๆทั้งยังเร่งเร้าจังหวะมากกว่าเดิมจนตนเผลอแอ่นกายเข้าหาเองพลางเชิดหน้าครางไม่หยุดเสียอีกจนต้องเอื้อมมือไปกำกลุ่มผมสีเข้มของคนที่อยู่ตรงหว่างขาเพื่อระบายอารมณ์แทน คิงปล่อยให้คิมเล่นสนุกกับกายอีกฝ่ายพลางจ้องมองร่างยั่วเย้าตรงหน้าก่อนจะเริ่มปลดเสื้อผ้าของตนออกบ้างแล้วเอ่ยเรียกอีกคน
"จี...หันมาทางนี้หน่อยค่ะ"
ใบหน้าหวานขยับหันไปตามเสียงก่อนจะพบท่อนเนื้อแข็งขืนของอีกคนตรงหน้า มือเล็กค่อยๆเอื้อมไปขยับประคองไว้ก่อนจะเลื่อนริมฝีปากไปจรดกับส่วนปลายอย่างรู้งานพลางจูบย้ำๆให้ความนุ่มนิ่มของริมฝีปากขยับนวดจนคิงรู้สึกทนแทบไม่ไหวจนกดกายบดกับปากอิ่มจนจียอมกลืนเข้าไปช้าๆในที่สุดจนเสียงครางที่เกิดเพราะการปรนเปรอของคิมต้องดังอื้อในลำคอแทนเมื่อท่อนเนื้อของคิงคับแน่นอยู่ในโพรงปากเล็กของตน
"อืมมม ดีจังค่ะจี...ทำแบบที่คิมทำให้เรานั่นหล่ะ"
ขณะเดียวกันคิมหยิบสตอเบอร์รี่ลูกหนึ่งขึ้นมาก่อนจะส่งเข้าไปในจีบทางด้านหลังของอีกคนที่มีสีสดพอๆกันกับผลไม้ในมือ แต่ช่องทางนั้นกลับตอดรัดจนลูกสตอเบอร์รี่นั้นช้ำไปหมดจนน้ำสีชมพูหวานจากผลไม้ไหลจนเปรอะเปื้อนปากทาง คิงละปากจากท่อนเนื้อน่ารักของอีกคนอย่างเสียดายแล้วใช้มือปรนเปรอให้แทน ก่อนจะไล้เลียปากทางด้านหลังที่ตอนนี้ดูจะหอมหวานกว่าปกติจนเกิดเสียงน่าอายยามตวัดลิ้นชิมไปรอบๆปากทางรวมถึงยามที่แทรกลิ้นเข้าไปในจีบสีชมพูหวานที่รัดเรียวลิ้นเขาแน่นไปหมด
ถึงจีจะอยากเอ่ยห้ามเพียงใดก็ไม่สามารถจะทำได้เมื่อท่อนเนื้อร้อนยังคงขยับเข้าออกในปากจนได้แต่ส่งเสียงครางท้วงเบาๆ มือเล็กจิกผมคนที่อยู่หว่างขาก่อนจะยกสะโพกเข้าหาจนลอยจากเบาะแล้วปลดปล่อยเต็มมืออีกคนจนของเหลวไหลลงไปรวมกับน้ำผลไม้ก่อนหน้าจนเป็นสีขุ่นๆอมชมพู
คิมค่อยๆนวดวนปลายนิ้วกับปากทางควานเอาเนื้อสตอเบอรี่ออกมาก่อนจะจับให้จีอยู่ในท่าคลานเข่าบนโซฟาแล้วยกสะโพกอีกคนขึ้นก่อนจะแทรกกายเข้าไปได้อย่างง่ายดายในเมื่อจีคุ้นกับขนาดของเขาทั้งสองคนอยู่แล้ว
คิงเอื้อมไปปัดผมที่ปรกใบหน้าชื้นเหงื่อของคนตัวเล็กจนเห็นใบหน้าหวานที่เปี่ยมไปด้วยอารมณ์ชัดขึ้นจนกายขยายขึ้นกว่าเดิมเสียอย่างนั้นจนจีต้องพยายามกลืนแก่นกายเขามากกว่าปกติ
แขนเล็กพยายามใช้ค้ำยันตัวเองเอาไว้เมื่อร่างกายเริ่มขยับไปตามแรงจากทั้งสองคนจนเขาจนยากที่จะควบคุมเมื่อคิงเองก็ขยับท่อนเนื้อเข้ามาในโพรงปากของตนอย่างเอาแต่ใจจนบางครั้งก็แทรกเข้ามาลึกจนตนแทบจะสำลักเช่นเดียวกับคิมที่กระทั้นกายเข้าหาถี่ๆจนจีขยับโยกไปตามแรง แต่เสียงครางนุ่มๆของแฝดทั้งสองก็ดูจะพึงใจไม่น้อยจนคนตัวเล็กต้องใจอ่อนให้ยอมทำตามใจ
"อืมม ปากเราทั้งร้อนทั้งนุ่ม. . ดีพอๆกับที่ทำข้างหลังเลยค่ะ"
"ซี๊ดด. . .มึงคิดงั้นหรอวะไอ้คิงแต่กูว่าข้างหลังวันนี้โคตรแน่น"
ทั้งสองขยับเร่งจังหวะเมื่อคนที่อยู่ระหว่างกลางทำทีจะไม่ไหวเพราะทั้งริมฝีปากและปากทางสีสดดูจะบวมเจ่อเมื่อกายใหญ่ของทั้งสองคนขยับเข้าออกไม่หยุดหย่อนจนในที่สุดก็ตอดรัดแน่นเสียจนทั้งสองคนทนไม่ไหวทำเอาน้ำอุ่นร้อนถูกปลดปล่อยเติมเต็มในช่องทั้งสองทาง
น้ำเหนียวๆในโพรงปากถูกรีบกลืนลงในคอก่อนจะละรีบฝีปากออกมาหอบหายใจจนบางส่วนเปรอะติดมุมปาก ขณะที่เบื้องหลังพอถอนกายออกมาน้ำรักก็ไหลออกมาตามเรียวขาจนเปรอะกับเบาะไปเสียหมด
คิงกับคิมประคองร่างเหนื่อยอ่อนของจีไว้ให้นั่งเอนพิงเบาะแล้วหนุนแขนตนสบายๆพลางจูบซับเหงื่อบนใบหน้าหวานให้เป็นรางวัล แต่ริมฝีปากที่กำลังหอบหายใจก็ทำเอาทั้งสองแฝดอดเข้าไปจูบอ้อนๆคนละทีไม่ได้จนจีหัวเราะออกมาเบาๆ
"เหนื่อยหรือเปล่า"
"อือ...หมดแรงแล้ว"
"ขอบคุณสำหรับของขวัญนะคะ"
"ถ้าพี่ๆชอบจีก็ดีใจ"
"ปีหน้าพวกพี่ขอเป็นคนเลือกเค้กนะครับ"
"ปีหน้าจีจะไม่ซื้อเค้กแล้ว..."
"โถ่ทำไมล่ะ เราอุตส่าห์ทำให้พี่ๆชอบเค้กได้เลยนะคะ"
"ยังมีหน้ามาถามอีก!!"
TALK
ตัดจบเลยนะคะ...จบไม่ลงแง
แต่งไปก็เขินไป...T////T จริงๆกะว่าจะมีต่ออีกนิดด้วยแต่พออ่านๆดูก็รู้สึกแค่นี้พอแล้วกัน555
ถ้าชอบก็ฝากกดRT+หัวใจในทวิตเป็นกำลังใจให้ทีนะคะ
หรือใครไม่เคยอ่านเรื่องหลักก็ฝากด้วยน้า
Link เรื่องหลัก http://www.joylada.com/story/5b5ade474d13790001a3b92b
ขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านนะคะ เลิฟๆ
ปล. ตอนนี้ไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องหลักนะคะ หรืออาจจะเกิดในอนาคตก็ไม่รู้ . . .
