My favourite coffee is you | #กาแฟของคราม SF
Pair : Kuanlin x Jihoon
Theme : Coffeeverse (ใครยังไม่เคยอ่านเวิร์สนี้ลองจิ้มดูรายละเอียดตรงนี้นะคะ >จิ้ม< )
xxxx อย่าลืมอ่านตอน1ก่อนนะคะxxx
มันยากเหลือเกินที่จะห้ามใจจากคนตรงหน้า . . .
นอกจากกลิ่นหอมที่เป็นเอกลักษณ์ของพร้อม ความน่ารักขี้อ้อนของเขาก็ทำให้ผมรู้สึกว่า การหักห้ามใจไม่ให้สัมผัสทั้งๆที่อยากมันยากแค่ไหน โดยเฉพาะเวลาที่อีกคนไม่ยอมให้ความร่วมมือ
ไม่รู้ว่าคิดผิดหรือคิดถูก . . . ผมตกลงตามคำชวนของพร้อมมาที่ห้องพักของเขาหลังจากเราลองคบกันได้ไม่นาน แล้วทุกอย่างก็เกิดขึ้นเร็วมากเวลาที่เราได้อยู่กันสองต่อสอง จากตอนแรกที่นั่งข้างกันกลายเป็นว่าตักของผมกลับกลายเป็นที่นั่งของเขาเสียแล้ว
แขนเล็กโอบรอบคอของผมไว้แน่นราวกับไม่อยากให้ผมจากไปไหนทั้งๆที่ผมไม่มีความคิดจะหนีเลยด้วยซ้ำ ผมปล่อยให้คนตัวเล็กทำตามใจแม้ริมฝีปากอิ่มที่สัมผัสผมย้ำๆตรงแก้มจะทำให้ผมเขินเอามากๆผมก็เลือกที่จะนิ่งไว้เว้นแต่ว่าหน้าผมแดงไปถึงไหนต่อไหนจนพร้อมสังเกตเห็น
"คราม. . .น่ารักจัง"
คนที่สมควรถูกชมว่าน่ารักคือคุณต่างหาก แต่ความใจร้ายของคุณก็มีพอๆกับความน่ารักนั้นเลย
ผมไม่เคยสัมผัสกับcoffeeคนไหนมากเท่านี้มาก่อนเพราะผมเลือกที่จะรับยามากกว่าจับคู่กับcoffeeแล้วพร้อมก็รู้เรื่องนี้ดี ดังนั้นผมไม่ค่อยจะมีประสบการณ์เท่าไหร่สำหรับการcupping . . . แถมในตอนนี้รสชาติของพร้อมถือว่าเข้มเกินไปสำหรับผม เขาเลยเอาแต่แกล้งผมให้หมดความอดทน ตั้งแต่เริ่มจับมือ กอด หรืออะไรๆที่เขากำลังอยากให้มันเกิดขึ้น
"พร้อมอย่าแกล้งสิครับ. . ."
"ไม่ได้แกล้ง แต่อยากทำจริงๆนี่"
"ใจผมสั่นไปหมดแล้ว"
"เพราะคาเฟอีนหรือเพราะเรา?"
"เพราะคุณ . . ."
ผมตอบไปตามตรง . . . ไม่รู้สิ ผมชอบพร้อมมากๆ ต่อให้เขาไม่ใช่coffeeผมก็ยังชอบอยู่ดี และคำตอบของผมทำให้เห็นรอยยิ้มน่ารักระบายบนหน้าอีกคน
"คราม. . .เราจูบได้ไหม"
"อืม"
พร้อมค่อยๆเลื่อนหน้ามาใกล้ๆเมื่อได้ยินคำตอบจากผม ผมรับรู้ได้ถึงสัมผัสนิ่มที่แตะลงมาเพียงแผ่วเบาแต่รสชาติของอีกคนกลับไม่เป็นแบบนั้นเท่าไหร่เมื่อสัมผัสกันตรงๆแบบนี้ . . . มันเป็นจูบแรกที่ขมมากๆ เราสัมผัสกันอยู่เพียงครู่หนึ่งไม่ได้มีการรุกล้ำอะไรแล้วพร้อมก็เป็นคนถอยออกมา
"ไม่ชอบหรอ. . ."
ความผิดหวังเจืออยู่ในน้ำเสียงชัดเจนจนผมใจเสียตามไปด้วย ผมโอบเอวเล็กของคนที่พยายามจะลุกหนี ดูท่าพร้อมคงจะคิดมากน่าดูเมื่อตอนนี้ตาแก้วใสเริ่มคลอไปด้วยน้ำตา ผมว่าในอดีตเขาอาจจะไปเจออะไรๆทำให้อ่อนไหวเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้วการกระทำของผมก็ไปกระตุ้นมันเสียนี่
"ร้องทำไม. . ."
"ก็ครามไม่ชอบนี่"
"ยังไม่ได้บอกซักคำว่าไม่ชอบ"
ผมค่อยๆปาดน้ำตาให้อีกคนก่อนจะประคองใบหน้าหวานให้เข้ามารับจูบจากผม มันยังคงขมมากๆในตอนแรกซึ่งที่พร้อมพูดว่าผมไม่ชอบมันก็ถูก แต่ผมกลับไม่ชอบเวลาที่เขาร้องไห้มากกว่า
"ครามไม่ต้องฝืนก็ได้. . .อื้ออ!"
ริมฝีปากปิดลงที่อวัยวะเดียวกันของอีกคนบดเบียดจนพร้อมดิ้นอยู่บนตักของผม ผมส่งลิ้นร้อนไล้เลียไปตามร่องริมฝีปากอิ่มก่อนจะดูดเม้มริมฝีปากอีกคนไม่แรงนักแต่ก็พอจะทำให้ร่างข้างใต้ครางท้วงเบาๆ ปลายลิ้นค่อยๆสอดเข้าไปในโพรงปากเล็กกวาดชิมรสชาติของอีกคนที่ตัวผมดูจะคุ้นชินมากขึ้นเรื่อยๆและชอบมากขึ้นเรื่อยๆอย่างน่าประหลาด
ปลายจมูกโด่งค่อยๆกดลงที่ซอกคอหอมกรุ่นของอีกคนก่อนจะปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตอีกคนออก ริมฝีปากที่จูบประทับตามผิวเนื้อทิ้งรอยแสดงความเป็นเจ้าของไว้ทั่วก่อนเจ้าของร่างจะดึงเสื้อปิดจนครามต้องเงยหน้าขึ้นมอง
"คราม พะ พอก่อน. . ."
"ยังคิดว่าไม่ชอบอีกไหม. . ."
"ก็ตอนจูบแรกขมวดคิ้วซะแน่น. . .แถมทำหน้าแปลกๆอีก"
"ก็ครามไม่เคยกินกาแฟนี่"
"มิน่า...เห็นสั่งแต่โกโก้"
"อืมม แต่พอได้ลองชิมแล้วกาแฟก็คิดว่าอร่อยดี"
talk
มาต่อแล้ว เนื่องจากกะว่าไม่กี่ตอนจบ เลยวาร์ปเร็วนิดนึงนะคะ
ตอนนี้เรานึกถึงช่วงที่เราหัดกินAmericanoแรกๆค่ะ
คืออยากกินให้เป็นตอนแรกมันเลยฝืนๆเพราะจริงๆชอบดื่มลาเต้ 555
ความรู้สึกมันก็แบบไม่ได้ชอบตั้งแต่แรก แต่ค่อยๆชอบเหมือนกับครามแล้วก็พร้อมนี่หล่ะค่ะ
ถ้าชอบเรื่องนี้มีแทค #กาแฟของคราม นะคะ หรือจะแค่rtกับกดหัวใจก็แฮปปี้แล้วค่ะ
ขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านค่ะ
xxxx อย่าลืมอ่านตอน1ก่อนนะคะxxx
มันยากเหลือเกินที่จะห้ามใจจากคนตรงหน้า . . .
นอกจากกลิ่นหอมที่เป็นเอกลักษณ์ของพร้อม ความน่ารักขี้อ้อนของเขาก็ทำให้ผมรู้สึกว่า การหักห้ามใจไม่ให้สัมผัสทั้งๆที่อยากมันยากแค่ไหน โดยเฉพาะเวลาที่อีกคนไม่ยอมให้ความร่วมมือ
ไม่รู้ว่าคิดผิดหรือคิดถูก . . . ผมตกลงตามคำชวนของพร้อมมาที่ห้องพักของเขาหลังจากเราลองคบกันได้ไม่นาน แล้วทุกอย่างก็เกิดขึ้นเร็วมากเวลาที่เราได้อยู่กันสองต่อสอง จากตอนแรกที่นั่งข้างกันกลายเป็นว่าตักของผมกลับกลายเป็นที่นั่งของเขาเสียแล้ว
แขนเล็กโอบรอบคอของผมไว้แน่นราวกับไม่อยากให้ผมจากไปไหนทั้งๆที่ผมไม่มีความคิดจะหนีเลยด้วยซ้ำ ผมปล่อยให้คนตัวเล็กทำตามใจแม้ริมฝีปากอิ่มที่สัมผัสผมย้ำๆตรงแก้มจะทำให้ผมเขินเอามากๆผมก็เลือกที่จะนิ่งไว้เว้นแต่ว่าหน้าผมแดงไปถึงไหนต่อไหนจนพร้อมสังเกตเห็น
"คราม. . .น่ารักจัง"
คนที่สมควรถูกชมว่าน่ารักคือคุณต่างหาก แต่ความใจร้ายของคุณก็มีพอๆกับความน่ารักนั้นเลย
ผมไม่เคยสัมผัสกับcoffeeคนไหนมากเท่านี้มาก่อนเพราะผมเลือกที่จะรับยามากกว่าจับคู่กับcoffeeแล้วพร้อมก็รู้เรื่องนี้ดี ดังนั้นผมไม่ค่อยจะมีประสบการณ์เท่าไหร่สำหรับการcupping . . . แถมในตอนนี้รสชาติของพร้อมถือว่าเข้มเกินไปสำหรับผม เขาเลยเอาแต่แกล้งผมให้หมดความอดทน ตั้งแต่เริ่มจับมือ กอด หรืออะไรๆที่เขากำลังอยากให้มันเกิดขึ้น
"พร้อมอย่าแกล้งสิครับ. . ."
"ไม่ได้แกล้ง แต่อยากทำจริงๆนี่"
"ใจผมสั่นไปหมดแล้ว"
"เพราะคาเฟอีนหรือเพราะเรา?"
"เพราะคุณ . . ."
ผมตอบไปตามตรง . . . ไม่รู้สิ ผมชอบพร้อมมากๆ ต่อให้เขาไม่ใช่coffeeผมก็ยังชอบอยู่ดี และคำตอบของผมทำให้เห็นรอยยิ้มน่ารักระบายบนหน้าอีกคน
"คราม. . .เราจูบได้ไหม"
"อืม"
พร้อมค่อยๆเลื่อนหน้ามาใกล้ๆเมื่อได้ยินคำตอบจากผม ผมรับรู้ได้ถึงสัมผัสนิ่มที่แตะลงมาเพียงแผ่วเบาแต่รสชาติของอีกคนกลับไม่เป็นแบบนั้นเท่าไหร่เมื่อสัมผัสกันตรงๆแบบนี้ . . . มันเป็นจูบแรกที่ขมมากๆ เราสัมผัสกันอยู่เพียงครู่หนึ่งไม่ได้มีการรุกล้ำอะไรแล้วพร้อมก็เป็นคนถอยออกมา
"ไม่ชอบหรอ. . ."
ความผิดหวังเจืออยู่ในน้ำเสียงชัดเจนจนผมใจเสียตามไปด้วย ผมโอบเอวเล็กของคนที่พยายามจะลุกหนี ดูท่าพร้อมคงจะคิดมากน่าดูเมื่อตอนนี้ตาแก้วใสเริ่มคลอไปด้วยน้ำตา ผมว่าในอดีตเขาอาจจะไปเจออะไรๆทำให้อ่อนไหวเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้วการกระทำของผมก็ไปกระตุ้นมันเสียนี่
"ร้องทำไม. . ."
"ก็ครามไม่ชอบนี่"
"ยังไม่ได้บอกซักคำว่าไม่ชอบ"
ผมค่อยๆปาดน้ำตาให้อีกคนก่อนจะประคองใบหน้าหวานให้เข้ามารับจูบจากผม มันยังคงขมมากๆในตอนแรกซึ่งที่พร้อมพูดว่าผมไม่ชอบมันก็ถูก แต่ผมกลับไม่ชอบเวลาที่เขาร้องไห้มากกว่า
"ครามไม่ต้องฝืนก็ได้. . .อื้ออ!"
ริมฝีปากปิดลงที่อวัยวะเดียวกันของอีกคนบดเบียดจนพร้อมดิ้นอยู่บนตักของผม ผมส่งลิ้นร้อนไล้เลียไปตามร่องริมฝีปากอิ่มก่อนจะดูดเม้มริมฝีปากอีกคนไม่แรงนักแต่ก็พอจะทำให้ร่างข้างใต้ครางท้วงเบาๆ ปลายลิ้นค่อยๆสอดเข้าไปในโพรงปากเล็กกวาดชิมรสชาติของอีกคนที่ตัวผมดูจะคุ้นชินมากขึ้นเรื่อยๆและชอบมากขึ้นเรื่อยๆอย่างน่าประหลาด
ปลายจมูกโด่งค่อยๆกดลงที่ซอกคอหอมกรุ่นของอีกคนก่อนจะปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตอีกคนออก ริมฝีปากที่จูบประทับตามผิวเนื้อทิ้งรอยแสดงความเป็นเจ้าของไว้ทั่วก่อนเจ้าของร่างจะดึงเสื้อปิดจนครามต้องเงยหน้าขึ้นมอง
"คราม พะ พอก่อน. . ."
"ยังคิดว่าไม่ชอบอีกไหม. . ."
"ก็ตอนจูบแรกขมวดคิ้วซะแน่น. . .แถมทำหน้าแปลกๆอีก"
"ก็ครามไม่เคยกินกาแฟนี่"
"มิน่า...เห็นสั่งแต่โกโก้"
"อืมม แต่พอได้ลองชิมแล้วกาแฟก็คิดว่าอร่อยดี"
talk
มาต่อแล้ว เนื่องจากกะว่าไม่กี่ตอนจบ เลยวาร์ปเร็วนิดนึงนะคะ
ตอนนี้เรานึกถึงช่วงที่เราหัดกินAmericanoแรกๆค่ะ
คืออยากกินให้เป็นตอนแรกมันเลยฝืนๆเพราะจริงๆชอบดื่มลาเต้ 555
ความรู้สึกมันก็แบบไม่ได้ชอบตั้งแต่แรก แต่ค่อยๆชอบเหมือนกับครามแล้วก็พร้อมนี่หล่ะค่ะ
ถ้าชอบเรื่องนี้มีแทค #กาแฟของคราม นะคะ หรือจะแค่rtกับกดหัวใจก็แฮปปี้แล้วค่ะ
ขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านค่ะ
