Sunday, January 6, 2019

[CUT] Cotton Candy Clouds #24




รักดึงแขนของอีกฝ่ายออกเป็นอย่างแรกและเพียงเท่านั้นก็พอจะทำให้ตนไม่ยอมหยุดสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไปแม้อีกคนจะเอ่ยขอก็ตาม เจ้าของร่างข้างใต้ไม่ได้เอ่ยอะไรต่อได้แต่เพียงซุกใบหน้าเขินอายลงกับเตียงปล่อยให้อีกคนได้มองดูอย่างพอใจ

"เราน่ารักไปทั้งตัว. . .ขอให้พี่ได้รักเรานะครับ"
"อืออ"

คำตอบสั้นๆที่เต็มไปด้วยหลากหลายความรู้สึกทำเอารักอดเอ็นดูอีกคนไม่ได้ ก่อนจะแหวกแยกเรียวขาอีกคนออกเนิบช้าแล้วสลับไปมองใบหน้าอีกคนเพราะเจ้าของกายใต้ร่างเขาดูจะเตรียมพร้อมสำหรับคืนนี้เสียเหลือเกินเมื่อท่อนล่างของคนรักนั้นดูเรียบเนียนแถมสียังหวานน่ารักราวกับของเด็ก ต่างก็เพียงดูจะตื่นตัวจนมีน้ำใสๆเคลือบตรงส่วนปลายจนรักเผลอจ้องไปเสียนานจนเก้าต้องเป็นฝ่ายทักขึ้นมา

"ชอบมั้ย . . . ยี่แนะนำมา"
"ชอบครับ...น่ารักไปทั้งตัวอย่างที่พี่บอกตอนแรกจริงๆ"

รักแทรกกายกับหว่างขาอีกคนจนส่วนแข็งขืนนั้นดุนดันกับสะโพกนิ่มผ่านกางเกงที่ยังสวมอยู่จนเก้าเองก็รู้สึกได้ว่าไม่ใช่แค่เขาเพียงฝ่ายเดียวที่ต้องการ ยิ่งสายตาที่ตอนนี้สบประสานกันก็ยิ่งสื่อถึงความรู้สึกต่างๆได้ดีโดยไม่ต้องเอ่ยอะไรออกมา

"จะเจ็บมั้ย. . ."
"เจ็บครับ. . .แล้วถ้าถึงตอนนั้นพี่คงหยุดตัวเองไม่ได้แล้ว เราไม่เปลี่ยนใจแน่ใช่ไหม"
 "เก้าไม่เปลี่ยนใจ...แต่อ่อนโยนกับเก้าทีนะครับ"

มือเล็กเอื้อมไปจับที่กระดุมชุดของอีกคนก่อนปลดออกทีละเม็ด มือสั่นๆทำให้รักอดเอ็นดูอีกคนไม่ได้ ถึงอยากจะดึงเสื้อที่เกะกะให้พ้นตัวซะในตอนนี้แต่ก็อยากดูท่าทีน่ารักของอีกคนมากกว่า กระดุมเม็ดสุดท้ายถูกปลดออกก่อนจะเผยให้เห็นกล้ามเนื้อแบบคนออกกำลังที่ทำเอาเก้าจ้องอีกฝ่ายไม่วางตา จนรักต้องจับมือของอีกฝ่ายที่ค้างอยู่กับชายเสื้อเขาที่ดูไม่รู้ว่าจะวางไว้ตรงไหนดีให้โอบรอบคอของตน

รักกดจูบริมฝีปากอีกคนแน่นต่างกับคราแรกที่ต้องห้ามตนเอง แต่เมื่ออีกคนอนุญาตแล้วเขาก็ไม่จำเป็นต้องรั้งความรู้สึกตัวเองอีกต่อไปจนเก้าหลุดครางในลำคอเมื่อไม่มีจังหวะให้หายใจ เรียวลิ้นร้อนค่อยๆแทรกเข้าไปเกี่ยวกระหวัดอวัยวะเดียวกันที่ดูจะไม่ประสีประสาเอาเสียเลยแต่กลับเป็นชนวนที่ทำให้คนอบอุ่นกลายเป็นคนที่ร้อนแรงในคืนนี้ เสียงจ๊วบจ๊าบเริ่มดังสลับกับเสียงครางของคนใต้ร่างเมื่อริมฝีปากนิ่มนั้นถูกดูดอย่างแรงจนกลายเป็นสีก่ำ น้ำสีใสที่ดูไม่รู้ว่าของใครเป็นของใครเคลือบไปทั่วริมฝีปากอิ่มที่ในตอนนี้แทบจะไม่สามารถเอ่ยห้ามอีกฝ่ายได้ มีเพียงลมหายใจที่รักยอมปล่อยให้ลอดออกมาจากกลีบปากสีสดอย่างจงใจเมื่อตนเลื่อนไปกดจูบตามลำคออีกคนแทน

สร้อยเส้นโปรดที่เก้าสวมใส่ติดตัวในตอนนี้ไม่ใช่เพียงสิ่งเดียวที่แทนตัวเขายามที่อีกคนคิดถึงอีกต่อไป ในเมื่อรอยรักสีกุหลาบถูกทิ้งไว้ทั่วลำคอและไหล่ลาดยามริมฝีปากลากผ่านซึ่งมีมากเสียจนพอจะทำให้อีกคนต้องหยุดรับงาน

"พี่สามแกล้งเก้าหรอครับ"
"เปล่าครับ...แต่ถ้าเราคิดแบบนั้นเดี๋ยวพี่ให้เราทำคืนก็ได้"
"ไม่เอาด้วยหรอก. . .อ๊ะ อื๊ออ"

เสียงเจื้อยแจ้วถูกเปลี่ยนเป็นเสียงครางหวานในทันทียามรักครอบริมฝีปากลงไปกับยอดอกสีสดที่ในตอนนี้ตั้งชันเพียงเพราะรสจูบโดยไม่ให้อีกฝ่ายได้ทันตั้งตัว เรียวลิ้นค่อยๆไล้วนรอบฐานจนทั่วก่อนจะขบเย้าส่วนทีดูจะแข็งเป็นไต จนคนที่ถูกปรนเปรอนั้นเสียวเสียจนแผ่นหลังแทบไม่ติดเตียง ยิ่งมือเอื้อมไปบดคลึงยอดอกอีกฝั่งข้างที่ว่างเสียงครางที่พยายามกลั้นไว้ก็ไม่สามารถกลั้นได้อีกต่อไปทำได้แต่เพียงนอนครางอย่างน่าอายใต้ร่างอีกคนแล้วขยุ้มเรือนผมสีเข้มเพื่อระบายอารมณ์เท่านั้น

"อื้ออพี่สาม เก้า อ๊ะ ไม่ไหว. . ."
"น่ารัก"

รักมองใบหน้าอีกฝ่ายที่ดูเจ้าตัวจะไม่รู้ว่าตอนนี้ตัวเองนั้นดูเร้าอารมณ์แค่ไหน ก่อนศีรษะจะค่อยๆเลื่อนลงจูบตามหน้าท้องเนียนที่ขยับขึ้นลงตามลมหายใจเข้าออกแล้วไล้เลียวนตรงแอ่งสะดือจนมือเล็กขยุ้มผมตนแน่นขึ้นอีกครั้งถึงได้เหลือบมองใบหน้าหวานชื้นเหงื่อที่เริ่มส่ายห้ามไปมาเมื่อรู้ว่าสิ่งต่อไปที่ตนจะทำคืออะไร

"งื้ออ ไม่เอานะ"
"เราก็รู้ว่าตอนนี้ห้ามอะไรพี่ก็ไม่ฟังแล้ว"

 มือหนาค่อยๆกอบกุมส่วนน่ารักของอีกฝ่ายก่อนจะรูดขึ้นลงเนิบช้าซึ่งเพียงแค่นั้นมือก็เปรอะไปด้วยของเหลวสีน้ำนมที่ปริ่มออกมาไม่หยุดจากส่วนปลายของอีกฝ่าย ตนใช้ปลายนิ้วโป้งกดบี้ตรงส่วนปลายเมื่อเก้าดูจะเสร็จแทบในทันทีตั้งแต่ตอนเริ่ม  เจ้าของร่างยกมือขึ้นมาปิดหน้าแก้เขินแต่ดวงตาก็ยังเหลือบมองการกระทำของคนรักไม่วางตา ที่จริงตนนั้นรู้สึกเกร็งไปทั้งตัวเมื่อพี่รักเริ่มแตะส่วนที่แม้แต่ตนเองก็ไม่เคยจะสัมผัส สภาพในตอนนี้ถึงได้ดูน่าอายเกินกว่าจะให้ใครเห็นแม้แต่กับคนรักของตนก็ตามเพียงเพราะไม่ได้รับการปลดปล่อย

"อ๊ะ อื้ออ . . .เก้าอึดอัด"
"อย่าเพิ่งปล่อยนะครับ"
"อื้ออ แต่เก้าจะไม่ไหว"
"เชื่อพี่นะคนดี ทนหน่อยนะครับ"

รักจับเรียวขาอีกคนแยกออกจากกันก่อนพาดขาอีกคนไว้กับบ่าของตน ใบหน้าคมขยับซุกลงกับหว่างขาอีกฝ่ายใกล้เสียจนได้กลิ่นตัวหอมอ่อนๆของน้องก่อนจะจูบเม้มเนื้อต้นขาด้านในโดยไม่ลืมที่จะทิ้งรอยที่จะมีเพียงเขาที่ได้เห็นเพียงคนเดียว มือเล็กพยายามดึงชายเสื้อมาปิดแต่ก็ถูกรักปัดออกก่อนจะเอื้อมมือไปกุมประสานมือของอีกคน

"อ๊ะ อื้อ อ อ พี่สามไม่เอา อ่าาห์"
"ไม่ต้องเกร็งนะครับ"

มือเล็กออกแรงบีบมือคนแก่กว่าแน่นทันทีเมื่อสิ่งที่กอบกุมส่วนกลางตัวของตนนั้นไม่ใช่มืออีกต่อไปแต่กลับเป็นโพรงปากร้อนของอีกฝ่าย เสียงเอ่ยห้ามไม่ได้ช่วยให้อีกคนหยุดเมื่อรักไม่ได้คิดรังเกียจท่อนเนื้อนุ่มที่อยู่ในปากเลยแม้แต่น้อย กลับค่อยๆขยับริมฝีปากรูดรั้งเข้าออกปรนเปรอจนเรียกเสียงครางจากอีกคนได้ไม่ขาดปากยิ่งเก้าหลุดเสียงครางออกมาดังเท่าไหร่ก็อดไม่ได้เลยที่จะดูดแรงกว่าเดิม ปลายลิ้นละเลงทั่วส่วนหัวทั้งยังแหย่ตรงสวนปลายจนเก้าเสียววาบไปทั้งตัวกระทั่งสะโพกเริ่มขยับสานจังหวะเข้าออกหาอีกฝ่ายเองอย่างไม่รู้ตัว

"อ๊ะ อ๊ะ อื้ออ ไม่ไหวแล้ว อ่าห์"

เสียงครางครั้งสุดท้ายดังขึ้นก่อนจะเงียบลงเหลือเพียงเสียงหอบหายใจเมื่อเก้าเผลอปลดปล่อยในโพรงปากอีกคน รักคายน้ำรักบางส่วนออกมาให้อีกฝ่ายเห็นก่อนจะป้ายลงกับปากทางด้านหลังแทนสารหล่อลื่นแล้วไล้ปลายนิ้ววนอยู่กับจีบสีสวยที่เต้นตุบเป็นจังหวะราวกับเชิญชวนให้เข้าไปสัมผัส เก้าครางออกมาเบาๆอย่างช่วยไม่ได้เมื่อร่างกายถูกกระตุ้นโดยสัมผัสที่ไม่เคยได้รับมาก่อน ริมฝีปากที่เผยอหอบหายใจเม้มเข้าหากันเล็กน้อยเมื่อเริ่มถูกปลายนิ้วอีกคนกดเข้ามาเบาๆ

"งื้ออ ไม่เห็นต้องทำขนาดนี้เลย"

เก้าบ่นงุบงิบเมื่อรู้สึกอายจนไม่รู้จะทำยังไงถึงได้แต่บ่นออกมาเบาๆหวังว่าอีกฝ่ายจะออมมือให้เขาบ้าง

"ก็เราน่ารัก...แล้วก็ครั้งแรงทั้งทีพี่อยากให้เรารู้สึกดี"
"อ๊ะ อื้ออ เจ็บบบ"
"ชู่วว...ไม่ร้องนะคนดี"

ปลายนิ้วสองข้อแรกสอดใส่เข้าไปในช่องทางสีหวานในจังหวะที่เก้าไม่ทันได้ตั้งตัว สัมผัสที่เจ็บแปลบทำเอาอีกคนพยายามถอยหนีคนพี่อย่างช่วยไม่ได้ เจ็บเสียจนน้ำตาที่หยุดไหลไปในตอนแรกไหลออกมาจนคนพี่ต้องขยับเข้าไปจูบปลอบ มือเล็กที่จับข้อแขนอีกคนไว้เผื่อฝืนแรงดูจะโอนอ่อนลงเมื่อสัมผัสหวานๆตรงริมฝีปากดึงความสนใจไปได้มากอยู่แต่ก็ไม่มาพอที่จะยอมให้อีกฝ่ายแทรกเข้ามา

"อื้ออ ไม่ไหว อ่าห์"
"ไม่ต้องเกร็งครับ"

ยิ่งพยายามแทรกนิ้วเข้ามาเก้าก็ยิ่งเกร็ง ซึ่งรักเองก็รู้ดีว่าน้องน่าจะเจ็บมากเพราะช่องทางด้านหลังนั้นรัดแน่นจนเขาแทบขยับไม่ได้ ตนค่อยๆจัดท่าแยกเรียวขาคนที่อ่อนแรงออกแล้วพาดบ่าของตนไว้เหมือนกับตอนแรกจนเก้าต้องใช้แรงที่เหลือยันตัวขึ้นมามองดูอีกคน

"พี่สาม...ไม่ทำแล้วหรอ...เก้าไหวนะ"
"อย่าฝืนเลยครับ"
"เก้าขอโทษ . . . "
"ไม่เป็นไรครับ พี่ไม่อยากเห็นเราเจ็บ"
"แล้วพี่สามจะทำอะไร..."
"แค่คิดว่าแบบนี้น่าจะดีกว่า ถ้าเรารู้สึกไม่ดีบอกนะครับ เพราะพี่เองก็ยังไม่เคยทำแบบนี้ให้ใคร"

เรียวลิ้นแตะลงที่ปากทางที่ดูจะช้ำจากการที่ฝืนแทรกนิ้วเข้าไปในคราแรก สัมผัสอุ่นชื้นที่อยู่เบื้องหลังทำเอามือเล็กจิกลงกับผ้าปูจนยับยู่ยี่ ปลายลิ้นไล้วนอยู่กับปากทางสีหวานที่เจ้าของร่างกระตุกรับเบาๆคล้ายจะพึงใจอย่างไม่รู้ตัว เสียงดังเจ๊าะแจ๊ะน่าอายไม่ได้ทำให้เก้าเอ่ยห้ามอีกฝ่ายแต่อย่างใด กลับมีเพียงเสียงครางเบาๆตอบรับพอให้คนรักได้รู้ว่าตนพึงใจและยอมให้ปรนเปรอตนในขั้นต่อไป เรียวลิ้นค่อยๆแทรกเข้าไปในช่องทางที่ตอดรัดทีละน้อยอย่างใจเย็น แม้ตอนนี้รักอยากจะเปลี่ยนไปใช้ส่วนอื่นสอดใส่ในกายคนตรงหน้าแค่ไหนก็ตาม แต่ถ้าหากเพียงแค่ลิ้นยังแทรกได้ยากแล้วเก้ายังตอดรัดเขาอยู่แบบนี้คงยากที่จะรับอะไรที่มีขนาดใหญ่กว่าหลายเท่านัก

"อื้ออ อ่าาห์ พี่สามม งื้อ"
"แฮ่ก...เก้าเสียว"

คำพูดคำจาที่ดูจะห่ามกว่าปกติซึ่งรักเองก็ไม่รู้ว่าอีกคนไปรู้มาจากไหนกลับกระตุ้นเขาได้ดีในยามนี้ มือค่อยๆรั้งหน้าขาอีกคนก่อนจะจับยกสะโพกบางขึ้นจนลอยหวือจากเตียงเพื่อที่จะได้แทรกเข้าไปในช่องทางด้านหลังที่ตอดรัดเขาเสียแน่นได้ถนัดกว่าเดิม เรียวลิ้นกวาดไปตามผนังนุ่มช้าๆจนในที่สุดอีกคนดูจะปรับตัวได้ก่อนจะเปลี่ยนเป็นนิ้วอีกครั้งซึ่งในครั้งนี้ดูจะสามารถแทรกเข้าไปได้ง่ายกว่าตอนแรกจนค่อยๆเพิ่มจำนวนเป็นสองนิ้วและสามนิ้วจนเก้ารู้สึกจุกและเสียวไปในคราเดียวกันยามอีกฝ่ายกระแทกนิ้วชำแรกเข้ามาในกายย้ำๆจนคนตัวเล็กปลดปล่อยออกมาจนเปรอะไปถึงแผ่นอกตัวเองอีกครั้ง

"เก้าเหนื่อย...จะไม่ไหวแล้ว"
"ช่วยพี่ก่อนนะครับ...พี่ก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน"

รักจับมือเล็กให้สัมผัสกับส่วนแข็งขืนกลางตัวที่ยังไม่ได้รับการปลดปล่อย ใบหน้าหวานพยักลงตอบรับเชื่องช้าอย่างไม่มั่นใจนักว่าตัวเขาจะรับสิ่งที่อยู่ในมือเข้ามาในกายไหวไหมเพราะดูขนาดนั้นต่างกับนิ้วที่อีกฝ่ายใช้กระตุ้นเขาเมื่อกี้อยู่มาก กางเกงผ้าเนื้อดีถูกดึงลงพร้อมกับชั้นในก่อนจะถูกโยนไปยังมุมหนึ่งของเตียง

ถึงจะเป็นผู้ชายเหมือนกันแต่ส่วนกลางตัวอีกคนดูจะต่างกับของเขาอยู่มาก ทั้งขนาดแล้วก็หน้าตาที่ทำเอาเก้าหุบเรียวขาเข้าหากันอย่างน่าเอ็นดู รักยิ้มอ่อนโยนให้อีกฝ่ายก่อนแทรกตัวคั่นกลางจนส่วนร้อนสัมผัสกับผิวเนื้อนิ่มด้านหลังของคนน้องเสียดสีไปมาจนรู้สึกผิวกายนั้นค่อยๆร้อนขึ้นไปตามๆกัน

"พร้อมจะให้พี่รักเราหรือยัง?"
"อืออ รักเก้าให้มากๆนะ"

รักแยกเรียวขาอีกคนออกช้อนข้อพับขาอีกคนไว้กับแขนพลางจรดส่วนปลายถูวนกับปากทางจนเก้ารู้สึกตื่นตัวขึ้นมาอีกครั้ง หัวป้านถูกดันเข้าไปในช่องทางช้าๆผลุบเข้าออกหยอกเย้าจนร่างข้างใต้ขมวดคิ้วมุ่นจนในที่สุดก็ค่อยๆดันเข้ามาจนเก้าหลุดครางออกมายาวโดยไม่รู้ว่าเจ็บหรือเพราะรู้สึกดีกันแน่

"อื้ออ...เข้ามาหมดแล้วหรอ"
"เพิ่งครึ่งเดียวครับ"

คิ้วเรียวขมวดมุ่นทันทีเมื่อได้ยินคำตอบจนรักขยับเข้าไปจูบปลอบตามวงหน้าหน้าน่ารักของอีกคนก่อนจะขยับเข้าออกเนิบช้าอย่างอดทนทั้งๆที่อีกฝ่ายตอดรัดเขาแน่นเสียเกือบแทบเสร็จทั้งๆที่ยังไปไม่ถึงไหน เสียงครางถูกปิดด้วยริมฝีปากที่ประกบทับจูบอ้อนย้ำไปย้ำมาให้คนตัวเล็กยอมทนกับความเจ็บที่ตนก็รู้ดีเมื่อเก้าจิกต้นแขนของตนแน่นจนเป็นรอยไปหลายจุดก่อนจะดันส่วนที่เหลือเข้าไปในคราเดียวจนคนใต้ร่างกระตุกเกร็งเสียแน่นจนไม่สามารถขยับกายได้ดั่งใจ รักแช่กายไว้แบบนั้นให้อีกคนได้คุ้นชินก่อนจะเกลี่ยเส้นผมที่ปรกหน้าอีกฝ่ายออก

"ลึกจัง..."
"ครับ ลึกขนาดนี้เลย"

มือเล็กถูกจับวางตรงหน้าท้องก่อนกดเบาๆให้พอรู้สึกถึงตัวตนที่แทรกอยู่ในกาย แก้มกลมขึ้นสีจัดเพราะการกระทำของอีกคน

"ลามก..."
"ก็ลามกกับเราคนเดียว"
"พี่..อ๊ะ อื้อออ"

เก้ามองค้อนเล็กน้อยเพราะไม่ทันได้เอ่ยเถียงอีกฝ่ายก็เริ่มขยับกายเข้าหาเนิบช้าให้คนน่ารักได้ปรับตัว ริมฝีปากอิ่มที่เผยอหอบหายใจเป็นจังหวะนั้นดูเซ็กซี่จนเขาอดไม่ได้ที่จะจูบย้ำเป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้ เรียวลิ้นเกี่ยวกระหวัดกันอ้อยอิ่งรับกับจังหวะเบื้องล่าง คนตัวเล็กไม่ได้รู้เลยว่าทำให้อีกฝ่ายนั้นคลั่งทั้งๆที่ต้องอดทนมากแค่ไหน ยามสะโพกขยับเข้าออกแล้วครูดแก่นกายไปกับผนังนุ่มที่ทั้งตอดรัดแน่นเป็นจังหวะถี่ๆ ยิ่งเหลือบมองดูปากทางนั้นแทบจะดูดติดแก่นกายของเขายามถอนตัวออกมาจนต้องเปลี่ยนท่าให้อีกคนเกี่ยวรอบเอวตนแล้วรั้งสะโพกไว้แน่นก่อนจะเร่งจังหวะจนความรู้สึกที่เก้าคิดว่าเสียวก่อนหน้านี้ เทียบกับตอนนี้ไม่ได้เลย

"อ๊ะ อ๊ะะ อื้อออ พี่สาม ..เก้าอื้ออ ตรงนั้น"

รักกระทั้นตัวย้ำๆจนเก้าขยับไปตามแรง ส่วนปลายกระแทกย้ำถี่ๆทำเอาคนตัวเล็กครางจนหายใจแทบไม่ทัน เก้าตอดรัดตัวตนของเขาถี่ยิบเสียจนต้องยอมปลดปล่อยออกมาอย่างเสียดายก่อนจะจับคนตัวเล็กพลิกคว่ำแล้วดึงสะโพกให้แอ่นรับกายเขาได้ถนัดขึ้น มือเล็กเกาะกับหัวเตียงแน่นบีบระบายอารมณ์ที่ใกล้จะปะทุออกมาจนเตียงนั้นลั่นเอี๊ยดอ๊าดสั่นไหวไปตามแรง แก้มใสถูไปมากับผ้าปูจนแดงก่อนจะซุกหน้าลงกับหมอนเพื่อกั้นเสียงคราง น้ำรักจากที่ปลดปล่อยเมื่อครู่ไหล่ล้นช่องทางข้างหลังยามกระทั้นกายเข้าออกจนต้นขาขาวที่เริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงเพราะเนื้อกระทบกันนั้นเปรอะไปหมด

"แรงไป อ๊ะ อ๊ะ เก้า อื้อออ"
"อืมม เราดีมากเลยครับ"

รักค้อมตัวลงไปกอดคนข้างหน้าเอื้อมมือไปขยับรูดรั้งส่วนน่ารักของอีกคนจนช่องทางข้างหลังรัดแน่นกว่าเดิม ริมฝีปากค่อยๆกดจูบตรงขมับไล้มายังแก้มก่อนเก้าจะยอมหันมาแล้วขยับเข้ามาจูบเขาเสียเอง ไม่ต้องเอ่ยบอกอะไรรักก็เร่งจังหวะถอนกายเข้าออก จนในที่สุดเก้าก็เป็นฝ่ายปลดปล่อยออกมาเต็มฝ่ามือของตน ก่อนจะกระทั้นกายเข้าหาร่างอีกคนหนักๆจนตัวน้องโยกไปตามแรงแล้วตนค่อยปลดปล่อยตามมา

รักขยับนอนทาบคนตัวเล็กที่นอนหอบหายใจด้วยความเหนื่อยก่อนจะหอมย้ำๆแล้วจูบไล่ไปตามหลังคอและไหล่เนียนพลางรั้งเอวเล็กเข้าแนบกายทั้งๆที่กายยังเชื่อมกันอยู่

"หนัก...อึดอัดด้วย"
"มาบ่นตอนนี้ก็สายไปแล้วครับ"

รักค่อยๆดึงผ้าห่มขึ้นมาบังกายทั้งของตนและน้อง มือขยับลูบไปตามแขนเนียนแล้วไล่จูบเนื้อนิ่มอย่างถนุถนอม

"เก้าครับ..."
"หืมม?"
"อีกรอบได้ไหม?"
"พี่สามอะ...เก้าเหนื่อยจะแย่แล้ว"
"โอเคครับ"

รักค่อยๆถอนกายออกจากตัวอีกคนอย่างเสียดายก่อนจะกอดไว้แบบเดิม แต่ส่วนแข็งขืนก็ยังคงดุนดันด้านหลังคนเด็กกว่าอย่างช่วยไม่ได้ เก้านอนขดตัวเงียบๆพลางคิดว่าอีกฝ่ายเพิ่งเสร็จไปสองรอบซึ่งต่างกับเขาที่เสร็จไปแล้วสามรอบจนรู้สึกผิดขึ้นมา คนเด็กกว่าค่อยๆพลิกตัวก่อนจะมองอีกคนอ้อนๆ แล้วจูบลงที่ปลายคางอีกคนและลำคอ

" เราจะทำอะไร?"

รักเอ่ยถามเมื่ออีกฝ่ายค่อยๆเลื่อนต่ำลงไปเรื่อยๆ จากตอนแรกที่คิดว่าจะจูบเฉยๆแต่เห็นทีจะไม่ใช่ มือหนาลูบเรือนผมอีกฝ่ายอย่างเอ็นดูเมื่อเก้าพยายามจะทิ้งรอยลงบนแผ่นอกของเขาอย่างเช่นที่เขาทำบ้างไล่ยาวไปจนถึงหน้าท้องที่คนเด็กกว่ามองไม่วางตาในตอนแรก มือเล็กค่อยๆเลื่อนลงไปกอบกุมส่วนที่ยังแข็งขืนก่อนจะออกแรงรูดรั้งช้าๆทำเอารักอดครางในลำคอไม่ได้

"ให้เก้าลองทำให้นะ..."
"อืมม ไม่ต้องก็ได้ครับ"
"เก้าอยากทำให้..สอนเก้าหน่อยนะครับ"
"อืมม"

รักวางมือทับมือเล็กของน้องก่อนจะคุมจังหวะเสียเองพลางดึงรั้งคนน่ารักเข้ามารับจูบแผ่วเบาทั้งๆที่มือยังคงขยับอยู่ เก้าค่อยๆละจูบหวานออกมาแล้วขยับไปนั่งตรงหว่างขาอีกคนพลางมองจ้องส่วนแข็งขืนของอีกฝ่ายแล้วเม้มปากแน่นก่อนจะลองอมตรงส่วนปลาย คิ้วเรียวขมวดมุ่นเมื่อรสของอีกคนคละคลุ้งอยู่ในปากเพราะมันไม่ได้หวานอย่างที่คิดแต่กลับชวนให้คนอยากรู้อยากเห็นก่อนจะค่อยๆไล้เลียไปตามความยาวของอีกคน

รักครางออกมาเบาๆเมื่อมือในตอนแรกที่คิดว่านุ่มแล้ว ในโพรงปากของน้องกลับนุ่มกว่า ทั้งลิ้นเล็กๆที่ค่อยๆไล้เลียแถมดวงตากลมโตที่มองช้อนขึ้นมาทำเอาเขาแทบคลั่ง มือหนาค่อยๆกดหัวอีกฝ่ายเข้าออกเป็นจังหวะยามที่เก้าเริ่มอมที่ส่วนปลายของเขาอีกครั้ง ริมฝีปากบางที่รูดรั้งความแข็งขืนของเขาอยู่ในตอนนี้มีคราบคาวเปรอะอยู่ตามมุมปากโดยที่อีกคนดูจะไม่รู้ตัว เก้าหลับตาปี๋เมื่อพยายามกลืนลึกเข้าไปถึงลำคอก่อนจะถอนริมฝีปากออกมาหอบหายใจ

"อืมม แบบนั้นหล่ะครับคนดี ค่อยๆทาน..."
"พี่สามรู้สึกดีมั้ย?"
"ดีที่สุด"

รักค่อยๆยกมือเช็ดมุมปากคนรักที่กำลังยิ้มเพราะถูกชม ก่อนเก้าจะก้มลงไปค่อยๆทานส่วนนั้นอย่างที่ตนบอก เสียงครางเบาๆของคนแก่กว่าทำเอาเก้ารู้สึกชื้นใจพลางค่อยๆเร่งจังหวะขึ้นอย่างที่อีกคนทำให้ตนก่อนหน้า ฟันเล็กครูดไปกับท่อนเนื้ออย่างไม่ตั้งใจทำเอารักเผลอสบถออกมาอย่างช่วยไม่ได้ จังหวะที่เก้าช้อนตาขึ้นมองตนค่อยๆกดหัวเล็กที่ขยับเข้าออกให้ทำต่อไปเป็นจังหวะเพื่อบอกกลายๆว่าตนไม่เป็นไร ก่อนจะเผลอกระทุ้งกายแรงๆใส่โพรงปากนุ่มแล้วปลดปล่อยออกมาลึกในลำคอจนเก้าสำลักกลายเป็นเปรอะไปทั่วริมฝีปากและลำคอ

"พี่ขอโทษครับ"
"อื้ออ เก้าไม่เป็นไร"

รักอุ้มคนเด็กกว่ามานั่งคร่อมบนตักก่อนจะจูบซับส่วนที่เลอะเปรอะตัวอีกคนจากลำคอขึ้นไปริมฝีปาก เรียวลิ้นค่อยๆเกียวกระหวัดแลกเปลี่ยนรสเฝื่อนคออย่างเต็มใจ ริมฝีปากนิ่มของคนเด็กกว่าถูกดูดดึงซ้ำแล้วซ้ำเล่าแทนรางวัลของความน่ารักเมื่อครู่ ก่อนเก้าจะละออกมาแล้วซบลงกับไหล่หนาและโอบเรียวแขนรอบคออีกคนอย่างอ่อนแรง

"ขอบคุณนะครับ"
"อื้ออ ก็อยากทำให้บ้าง"
"เราอยากอาบน้ำหรือเปล่า หรืออยากให้พี่เช็ดตัวให้?"
"เช็ดตัว...รอบนี้หมดแรงแล้วจริงๆ"

รักอมยิ้มกับคำตอบอีกคนมือค่อยๆลูบไปตามเรือนผมแล้วจูบข้างขมับอย่างอ่อนโยน

"พี่รักเรามากนะครับ...อย่าแอบไปน้อยใจคิดว่าพี่ไม่รักอีกล่ะ"
"อื้ออ ก็ใครจะรู้ล่ะว่าอดทนอยู่. . .จูบทีก็หนีออกจากห้องเลยเก้าก็ต้องคิดแบบนั้นสิ"
"มีอะไรเราก็พูดกับพี่ได้ตรงๆ...ในใจพี่เราเป็นเด็กเรียบร้อยมากเลยนะไม่คิดว่าจะ...โอ๊ย ตีพี่ทำไมครับ"
"ห้ามพูดเลยนะ เก้าโกรธจริงๆด้วย"

เก้ามองค้อนก่อนจะเบะปากจนรักต้องจูบง้ออีกครั้ง มือค่อยๆลูบไปตามแผ่นหลังเนียนก่อนเก้าจะรู้สึกถึงเบื้องล่างอีกคนที่จู่ๆแข็งขืนขึ้นมาอีกครั้งจนต้องมองอีกฝ่ายตาโต

"..."
"ที่บอกว่าพี่จะง้อเราถึงเช้า พี่พูดจริงนะครับ"
.
.
.
.
.
จบแน้ว เขาง้อกันถึงเช้าเลยจริงๆ ถ้ามีแรงจะมาเขียนช่วงเช้าให้ต่อนะคะ  XD
ฝากไปเม้นในจอยด้วยนะคะ รักทุกคน