Pairing : Kuanlin x Jihoon
NC 18+
บางส่วนไม่ได้อิงตามในเรื่อง100%นะคะ เราเขียนตามที่เราอยากค่ะ
ส่วนNCถ้าเริ่มไม่โอเคช่วงไหนก็กดออกเองเลยนะคะ
แต่ถ้าถูกใจก็ฝากrt+หัวใจในทวิตให้ทีนะคะ เลิฟๆค่ะ
ส่วนแทคอันนี้คับ #รบฮรส
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
"ควานลินวันนี้ก็สุดยอดไปเลยนะ"
สาวๆเอ่ยชมพลางหัวเราะคิกคักเมื่อดาวเด่นประจำทีมควิดดิชหันมาให้ความสนใจ แต่ควานลินก็ทำแค่เพียงโบกมือแล้วยิ้มตอบเพื่อนในห้องพักรวมของฮัฟเฟิลพัฟก่อนจะเดินตรงกลับไปยังห้องตัวเอง
อุปกรณ์ควิดดิชต่างๆถูกวางทิ้งไว้ปลายเตียงก่อนจะตามด้วยเจ้าของที่ค่อยๆแผ่ตัวลงบนเตียงนุ่มด้วยควาเหนื่อยอ่อน การแข่งขันวันนี้เรียกได้ว่ากินพลังเขาไปเยอะทีเดียว แต่ทุกอย่างก็ออกมาดีเกินคาด
เปลือกตาค่อยๆปิดลงก่อนจะรู้สึกถึงสัมผัสชื้นๆที่ริมฝีปาก ลิ้นเล็กเลียลงบนกลีบปากเขาย้ำๆจนต้องยอมลืมตาขึ้นมาดูตัวการ
แมวนัยน์ตาสีไพลินกำลังจ้องมองเขานิ่งๆ ภาพของเขาที่สะท้อนในตาคู่สวยทำเอาเขาเผลอลืมที่จะดุเจ้าตัวเล็กไปวูบนึง จนกระทั่งเริ่มโดนก่อกวนอีกครั้งเมื่อลิ้นเล็กไล่เลียไปตามริมฝีปาก ปลายจมูก แล้วก็แก้มของเขา
"พี่จีฮุน...ผมง่วงแล้ว"
ควานลินบ่นอู้อี้เพราะเขาเหนื่อยจริงๆกับกิจกรรมวันนี้ แต่คำพูดของเขาดูจะทำให้สัตว์เลี้ยงของตนดูหัวเสียไม่น้อย
.
.
.
"ง่วงแล้วจริงๆหรอ..."
เสียงใสถามขึ้น...ส่วนเจ้าของเสียงนั้นก็คือเจ้าแมวตัวเล็กในตอนแรกที่ตอนนี้กลับกลายร่างเป็นคน . . .ใช่สัตว์เลี้ยงของเขาเป็นแอนนิเมจัส และมีแค่เขาเท่านั้นที่รู้
ร่างเล็กที่นอนทาบเขาอยู่ขยับเบียดกายออดอ้อนไม่ต่างกับตอนที่เป็นแมว ซึ่งเป็นอะไรที่ควานลินแพ้เหลือเกิน มือค่อยๆขยับลูบตามแผ่นหลังไล่ไปยังเอวคอดแล้วก็สะโพกกลมกลึงของอีกคนซึ่งจีฮุนก็ไม่ได้บ่นอะไรเพราะชอบสัมผัสของอีกคน
"มาอ้อนในร่างนี้ขี้โกงนี่"
"โกงอะไร...กะจะให้รางวัลที่วันนี้คว้าถ้วยให้ฮัฟเฟิลพัฟได้แท้ๆ"
ริมฝีปากอิ่มจรดจูบอ้อนย้ำๆกับริมฝีปากของร่างสูงเขาจนต้องใจอ่อน ควานลินปล่อยให้เจ้าแมวน้อยทำตามใจ ทั้งมือเล็กที่ค่อยๆแกะเครื่องแบบเขาอย่างใจเย็น ทั้งริมฝีปากที่ป้อนจูบไม่หยุดจนต้องยอมเผยอริมฝีปากให้อีกคนรุกล้ำ ไม่รู้ว่าเพราะเป็นแมวหรือเปล่าถึงได้ใช้ลิ้นเก่งขนาดนี้. . .
"อืมม. . .ลินอยากทำอย่างอื่นมากกว่านอนหรือยัง"
จีฮุนถามขณะเอื้อมมือไปลูบไล้ส่วนล่างเพื่อปลุกอารมณ์อีกคน แน่นอนถึงขนาดนี้แล้วเขาก็ต้องอยากทำอย่างอื่นมากกว่าอยู่แล้ว
เด็กน้อยพยักหน้าให้กับสัตว์เลี้ยงของตนก่อนจะรั้งอีกฝ่ายเข้ามาจูบ มือหนาเอื้อมปลดอาภรณ์อีกฝ่ายทิ้งลงข้างตัวจนผิวสีน้ำผึ้งของอีกฝ่ายกระทบกับแสงเทียน
ริมฝีปากไล่จากลำคอระหงลงมาที่แผ่นอกบาง ขบเม้มผิวกายเนียนละเอียดขึ้นรอยจนเป็นที่พอใจ เรียวลิ้นร้อนไล้วนรอบฐานอกสีหวานจนชุ่มก่อนจะขบเม้มยอดอกจนเจ้าของกายครางอื้อ
"อื้มมม กัดแรงไปแล้ว"
มือเล็กค่อยๆจิกบนผมสีเข้มเพื่อระบายอารมณ์ที่เพิ่มสูงพลางบดกายลงกับหน้าตักอีกคนจนควานลินแทบจะหมดความอดทน จีฮุนรู้สึกถึงส่วนแข็งขืนของอีกฝ่ายที่ดุนดันเบื้องล่างของเขาจนอดที่จะแซวไม่ได้
"ออกกำลังมาแล้วยังเป็นขนาดนี้เลยนะ..."
"ก็พี่ยั่วขนาดนี้ สงบก็แย่แล้วครับ"
จีฮุนยิ้มน้อยๆก่อนจูบอ้อนอย่างน่ารักผิดกับครั้งแรก ริมฝีปากอิ่มค่อยๆจูบต่ำลงเรื่อยๆซึ่งก็ไม่ลืมที่จะทิ้งรอยไว้เช่นกัน ก็คนตรงหน้าเขาฮอทแค่ไหนเขารู้ดีก็ต้องหวงทำรอยทิ้งไว้เป็นธรรมดา
มือเล็กลูบไล้หน้าท้องที่เป็นลอนสมกับเป็นนักกีฬาอย่างหลงใหลขณะที่พยายามใช้ปากปลดกางเกงอีกคน ดวงตาคู่สวยมองส่วนแข็งขืนดูอยากจะออกมาทักทายเต็มทีเพราะดุนดันกับชั้นในตัวบางจนขนาดเขาที่เห็นบ่อยๆยังอดเขินไม่ได้
จีฮุนลอบเลียปากเล็กน้อยก่อนจะค่อยๆจูบเม้มส่วนนั้นผ่านผิวผ้าจนชื้นเป็นวง พลางค่อยๆดึงร่นลงมาจนดีดผึ่งเฉียดใบหน้าเขา
"อืมม....ลินขอลองอะไรได้ไหม พิเศษสำหรับวันนี้เลย"
"เอาสิครับ"
อุ้งเท้าเล็กแตะลงที่ส่วนแข็งขืนของอีกคนอย่างระวังแล้วค่อยไล้เลียจากส่วนหัวย้ำๆจนของเหลวสีน้ำนมค่อยๆปริ้มออกมาพลางค่อยๆไล้เลียตามความยาวของอีกคนขึ้นลง จนควานลินเกร็งไปทั้งกายเพราะสัมผัสแปลกๆที่ต่างกับตอนที่อีกฝ่ายใช้ร่างคนทำให้ทำเอาแทบคลั่ง
"อืมม พี่ครับ มันแปลกๆ. . .อ่าห์"
คำว่าแปลกๆของอีกฝ่ายไม่ได้ทำให้คนตัวเล็กยอมหยุดแต่อย่างใดแต่กลับยิ่งตวัดเลียน้ำนมจากส่วนปลายอย่างเอร็ดอร่อย แถมยังปล่อยให้เขี้ยวเล็กๆครูดลงกับส่วนไหวขณะพยายามปรนเปรอร่างสูง จนควานลินแทบอยากจะจับอีกฝ่ายกดลงกับเตียงให้รู้แล้วรู้รอดหากอยู่ในร่างคน
"คืนร่างหน่อย...ผมไม่ไหวแล้ว"
จีฮุนยอมทำตามที่ขอเพราะยังไงเขาก็อยากให้อีกคนเสร็จในตัวเขามากกว่า แต่ที่พิเศษไม่ใช่แค่เมื่อครู่ แต่กลับเป็นอะไรต่อจากนี้ต่างหาก
"พี่จีฮุนทำไม?"
"ทำไมอะไรล่ะ ไม่ชอบหรือไง . . . อ๊ะ อื้ออ"
โคตรน่ารักแถมโคตรยั่ว...เขาที่แพ้ทั้งแมว . . . แพ้ทั้งคนรัก แน่หล่ะถ้ามาในร่างแบบนี้เขาจะหนีไปไหนพ้น
จีฮุนนั่งทับส่วนแข็งขืนให้แทรกเข้าไประหว่างร่องนิ่ม มือหนาค่อยๆประคองเอวบางไว้ก่อนเอื้อมไปทางด้านหลังแล้วสัมผัสกับหางแมวขนาดพอดีตัวที่อีกคนยังคงเหลือไว้. . .รวมถึงหูแมวน่ารักๆที่สั่นระริกยามเขาสอดกายเข้าไปยังช่องทางอุ่นร้อนที่รัดเขาแน่นเสียจนแทบจะปลดปล่อยตั้งแต่ตอนแรก
"ร้าย. . ."
"รางวัลพิเศษสำหรับวันนี้ไง"
ร่างเล็กค่อยๆขยับทีละน้อย ความคับแน่นถูกกายของเขาบีบรัดซึ่งดูจะขยับได้ยากเมื่อไม่ได้เบิกทาง ก้านนิ้วเรียวถูกสอดเข้าไปในโพรงปากอิ่มซึ่งจีฮุนค่อยๆเลียจนนิ้วอีกฝ่ายชุ่มอย่างรู้งานก่อนจะถูกป้ายลงกับปากทางหวังให้เป็นตัวช่วย
"อ๊ะ อื้ออ ทำไมใหญ่ขนาดนี้...เข้าไปหมดหรือยัง"
"อืมม อีกนิด"
วงแขนแกร่งกอดร่างเล็กไว้แน่นก่อนจะเริ่มขยับกระทั้นร่างที่อยู่บนร่างของตนจนกระตุก เมื่อเห็นว่าหูแมวที่โผล่พ้นเรือนผมอีกคนดูจะลู่ลงเพราะความเสียวก็ยิ่งอดที่จะหยอกล้อกระแทกกายเข้าหาแรงกว่าเดิมไม่ได้
"อื้ออ ควานลิน แรงอีก"
"แรงจะแย่แล้ว...อืมม"
ควานลินพลิกตัวอีกคนลงกับเตียงขยับสะโพกกระแทกร่างตรงหน้าจนไหวไปตามแรง เสียงครางหวานดังขึ้นเรื่อยๆโดยไม่มีท่าทีสนใจว่าใครจะได้ยิน หางยาวค่อยๆพันรอบแขนอีกคนเมื่อสะโพกหนาสวนขึ้นใส่ร่างใต้กายพลันเร่งจังหวะขึ้นเรื่อยๆจนเสี่ยงเตียงลั่นเอี๊ยดอ๊าด
เรียวขาเกี่ยวกระหวัดรอบเอวอีกฝ่ายให้สะโพกขยับเข้ามาแนบชิดจนกลืนท่อนเนื้อเข้าไปได้ทั้งหมด ปลายเล็บจิกลงบนแผ่นหลังกว้างยามริมฝีปากกดจูบลงกับใบหูนิ่มขบเม้มไล้เลียจนจีฮุนครางด้วยความเสียวอย่างช่วยไม่ได้
"อย่ารัดแน่นสิครับ..."
"อ อื้ออ มันเสียวนี่"
ควานลินจับขาอีกฝ่ายขึ้นพาดไหล่แล้วแทรกกายเข้าไปลึกกว่าเดิมจนกระแทกจุดกระสันจนดวงตาคู่สวยคลอไปด้วยน้ำตาแห่งความสุขสม
"อ๊ะ ะ อืออ ควานลินตรงนั้นแรงๆ"
"อ่าหห์ พี่แม่ง อย่ารัดแรงขนาดนี้สิ"
"อ่าาห์ แฮ่ก ก เสียว อ๊ะ อื้ออ แบบนั้น อ๊ะ อ๊ะ"
เสียงครางดังระงมปนเปไปกับเสียงเนื้อกระทบกัน ยิ่งสีหน้าของอีกคนที่ใกล้จะถึงในตอนนี้ทำเอาเขาอดที่จะก้มลงไปป้อนจูบไม่ได้ เรียวลิ้นสลับกันเกี่ยวกระหวัดดุนดันอย่างไม่มีใครยอมใคร ควานลินเร่งจังหวะโหมกายกระแทกใส่อีกคนจนในที่สุดร่างทั้งสองต่างกระตุกเกร็งและรับรู้สึกสัมผัสอุ่นวาบที่ช่องท้อง
ริมฝีปากต่างฝ่ายต่างกดจูบย้ำๆซึมซับถึงความรู้สึกในตอนนี้ก่อนจะละออกมาช้าๆแต่ยังคงฝังกายอยู่ในร่างอีกคน มือหนาค่อยๆปัดเรือนผมที่ปรกใบหน้าสวยออกก่อนจะจูบปลอบลงที่หว่างคิ้วแล้วเปลี่ยนไปงับหูแมวน่ารักๆของอีกคน
"น่ารัก...พี่ทำแบบนี้ได้ก็ไม่บอกตั้งแต่แรก"
"ทำบ่อยก็ไม่พิเศษสิ แล้วเดี๋ยวเราก็เบื่อไปหาสาวๆพวกนั้น..."
"จะไปไหนได้ไงรัดแน่นขนาดนี้"
จีฮุนมองอีกฝ่ายตาโตก่อนจะฟาดลงที่แขนเบาๆจนควานลินแกล้งโอดครวญ
"ทะลึ่ง!"
"หมายถึงหางนี่ต่างหากละครับ รัดแขนผมจนเป็นรอยแล้วเนี่ย"
"แน่หรอ..."
"ไม่แน่ใจ . . . ลองใหม่ได้ไหม?"
จีฮุนพยักหน้าน้อยเมื่อได้ยินคำถามอีกคน ส่วนเด็กหนุ่มก็ยิ้มร้ายกับคำตอนก่อนจะเริ่มขยับเนิบช้าอีกครั้ง
No comments:
Post a Comment